Wednesday, June 3, 2015

Үл мэдэх



Чиний харц яг л намрын хүйтэн бороотой өдөр мэт. Чиний хүчирхэг оршихуй үнэн хэзээд худлыг ялах мэт тийм өндөрт! Чиний мэдрэмж эгээ л торго мэт. Чиний хэрсүү атлаа хүүхэд шиг ааш аяг... Чи гоо үзэсгэлэн хийгээд дотоод мөн чанарынхаа хүчээр намайг бүрэн эзэмдэж, заримдаа “хайр” гэх тэр мэдрэмжээс ч дээгүүрх хүсэл тэмүүлэл, шунал, сэтгэлийн байдал руу хөтлөх. Заримдаа бид “яагаад” гэх асуултынхаа хариултыг ололгүй, сохроор дурладаг. Харин чамд дурласан үй түмэн шалтгаанаа би үг бүрчлэн хэлж чадах байна. Учир нь, төгс бус зүйлс л ойлгомжгүй байдаг бол төгс зүйлсэд ямагт үг хүрдэг юм. Үгээр илэрхийлшгүй гэдэг ч үнэндээ ядмагхан өргөмжлөл юм шүү дээ. Харцанд чинь голдоо ортол даарч, намрын өдрийн бүрхэг тэнгэр дотор минь орчихсон юм шиг хоолойноос нэг юм доош дарах ч эгээ л тэр л намрын хүйтэн бороотой өдөр шиг харцнаас л би гүний гүндээ хүнийхээс өөр юм шиг ёрын гэмээр таашаал эдлэх. Зөв совин минь заримдаа үүнийг надад “хайр дурлал биш, гоо үзэсгэлэнг өөрийн болгох гэсэн адгуу хүсэл” гэж хэлнэ. Үзэсгэлэн гэдэг ямагт л их хайр, хайр энэрэлгүй шунал хүслийн охь байдаг шүү дээ. Тэрхүү шунан дурлах гоо үзэсгэлэнг эвдэн сүйтгэж, өнөө хүйтэн харц нь зуны дулаан бороо мэт хувирахыг харах гэсэндээ юу ч хийхээс буцахгүй мэт санагдана. Гэвч, тэрхүү гоо үзэсгэлэн хэзээ ч минийх болохгүй байх шийтгэлийг хувь тавилан надад хэдийнэ өгчихөж. Бурхан өөрийнхөө боолоор даажигнаж буй наргиантай тоглоом мэт. Учир нь бодол, биеийн эд эс бүрийнх нь хүсэл тэмүүлэл болсон тэрхүү хайртай хүнээ хэзээ ч өөрийн болгож чадахааргүй нөхцөлд хашсан хэрнээ, улам тарчлаах гэсэн мэт дурласан түүнийг минь улам төгөлдөр болгон нээн үзүүлж, сэтгэлийг минь зогсоо зайгүй өрдөх нь юутай харгис. Харгис гэдэг үг яг ийм хайр дурлалыг тодорхойлох гэж бий болсон үг биз ээ. Энэ дурлал намайг хамгийн дуугүй, нүдэнд үзэгдэхгүйгээр, амиа тэвчих зориггүйгээр ч хамгийн их өвдөлттэйгөөр, гашуунаар тарчлаана. Үүнээс өөр харгислал гэж үгүй. Гэсэн хэдий ч хожим хойно бүгдийг нь цагаатгаж болмоор, бас хамгийн хэрцгий бүхэн төрдөг, дархлагдсан залуу нас минь дуусч, нэг л өдөр би бусдын л адил хувь тавилангийн эргүүлэгт живэхэд энэ л дурлал намайг тэжээн тэтгэнэ гэдгийг мэдэж байна. Бидний амьдралын хамгийн амттай тэнэглэл, хэзээд үнэн хийгээд үнэтэй байдаг дурсамж үргэлж л хайр дурлалын түүх байдаг шүү дээ. Тиймдээ ч, өөрийгөө тайтгаруулах гэхдээ, хоёр бие нийлэх ямар ч боломжгүй ч гэлээ надад тийм их үзэсгэлэн, ухаалаг дурлалт залуу заяасанд талархах. Гэсэн ч, бүр дотооддоо биеийн чинь аль нэг хэсэгт хүрч байгаагаар, хоёр бие нэгдэн нийлж нэгэн амьсгалаар амьсгалж буйгаар төсөөлөхөд хэзээ ч бүтэхгүй, бишээ бүтэшгүй гэж бодохоор тэр л агшинд намайг шунан дурлуулдаг гоо цогцыг чинь хэсэгчлэн, бардамнал, ухааныг чинь үгүй хиймээр санагдах. Агуу хайр дурлал гэдэг түүнийхээ төлөө үхэхээс буцахгүй байна гэдэг худал. Харин ч түүнийхээ төлөө түүнийг егүүтгэхэд ч бэлэн байх тийм их оргилсон сэтгэл юм.

  Дэмбэрэлийн Оюунномин    Гоодаль 2015.